Evde Otorite Kimin Elinde?

18 Ara 2017

 

Bakarsınız, çocuk istemediği için aile eve misafir kabul edemez. Uyku saatinde annesine “Benimle kal bu gece.” derken, oldukça kendinden emindir ve baba yalnız uyumak zorunda kalır çoğunlukla. Hatta eğer çocuk babasına “Gece lambamı kapatır mısın?” demişse ve uyandığında kapalıysa, bu bir felakete bile dönüşebilir. Çünkü bazen çocuğun her dediğinin yapılması ters teper; çocuk bu durumu başka amaçlar (öfke ifadesi) için de kullanabilir. Peki evde otorite tam olarak kimin elinde olmalıdır? Tutarlı davranmak, bu anlamda neyi gerektirir?

Her yerde aynı tavırları sergilemek, doğru değildir. Mesela patronumuza gösterdiğimiz saygıyı, evde çocuğumuza uygulamak, çocuğun emirlerine hemen itaat etmek; ya da annenin baba rolünü sergileyerek otorite kurmaya çalışması, sevgiyi gösterememesi,  bir takım denge bozukluklarına neden olabilir.

Dolayısıyla, tutarlı olmak; her yerde aynı davranmaktan öte, yerine göre davranmaktır. Çocukla çocuk olunur, oyunlar oynanır; bu çok güzeldir. Fakat çocuk “Otur!” deyince oturup, “Yapma!” deyince yapmamak; çocuğun ebeveynlerini yönetmeye başladığı anlamına gelir. Yani çocukluktan çıkıp, ebeveyn rolünü giymektedir. Bu da  çocuk için ciddi bir iç çatışma sebebidir. Belli bir düzenin ve sistemin varlığı için, olumlu bir otoriteye de ihtiyaç duyan insan yapısına oldukça zıt bir durumdur.

Aile içinde olması gereken dengeye göre ise; idealize edilen, güç sahibi, koruyan güven duyulan kişi baba; sevgiyi nispeten daha fazla gösteren, şefkatli yanıyla baskın kişi ise annedir. Çocuk, dünyaya gözlerini açtığında, ilk anne ve babasıyla tanışır; onların aracılığıyla da dünyayı keşfetmeye başlar… O halde, otoriteyi babasından rol model alacak olan çocuk, bu dengeyi hep korumalı; ebeveynleri bu konuda ona yardımcı olmalıdır…